anomali

bu sabah metroyla işe giderken 4.hatta binip yerime oturduğumda gördüm onu. hemen fark etmedim, önce botlarını, sonra kafasını, ve ardından bunların arasında olup biteni algıladım. asık suratlı, ne çirkin ne güzel bir kadındı. oturacak bir sürü boş yer olduğu halde ortadaki direğe tutunuyor, metro fren yaptıkça bir o yana, bir bu yana abartılı bir şekilde savruluyordu. galiba biraz sarhoştu. veya performans yapıyordu. üstünde pembe bir sütyen ve mini kot şorttan başka hiçbir şey yoktu. aralığın ortasıydı, ama o üşümüş görünmüyordu. savruldukça bazen sütyeni açılıyor, memeleri ortaya çıkıyordu. bazen kendiliğinden sütyenini kaldırıyor, kot şortunun fermuarını indiriyor, insanlara gösteriyordu. çok yaklaştığı, üzerine gittiği kişiler bazen hiçbir şey demeden kalkıp başka, daha uzak bir oturağa oturuyordu. yanımda oturan adam dergisini okumaya devam ediyordu. başka bir kadınla başka bir adam bunun tamamen dışında başka bir konuda bir şeyler konuşuyordu. kimse ne özellikle ona bakıyor, ne özellikle gözlerini kaçırıyordu.

bu böyle iki durak boyunca, ben gare du nord'da inene kadar devam etti. durağı gelen insanlar indiler. kimse ağzını açıp bir söz etmedi, söylenmedi, saçma sapan espriler yapmadı. sinirlenmiş, ajite olmuş görünmedi. kimse kadının üstüne bir şeyler örtmeye kalkışmadı. kimse imdat kolunu çekip güvenliği çağırmadı. hayat öylece devam etti.