The Wind in the Willows diye bi kitap var ya...
hani Kenneth Graham...
şu yedinci bölüme bir bakın:
The Piper at the Gates of Dawn
Rat visits his old friend Otter and finds out that Otter's son is missing. It is not unusual for him to be lost but the situtation looks serious this time. Rat and Mole set out to find him on a boat at night. They hear a nice melody mixed with the whistling wind in the willows. They go to the place where the nice melody of flute is coming from. Actually god Pan is playing flute and helping them to find the missing child. When they find the little Otter, Pan removes their memories of this meeting "lest te awful remembrance should remain and grow, and overshadow mirth and pleasure".*
böyle psychedelic bir bölüm olabilir mi. nasıl bir zihinden çıkar böyle sarıp sarmalayıcı bir öykücük... hele de Kenneth amcamın hayatına bakıldığında daha da şaşılıyor.
Pink Floyd'un bu kitaba selam eden albümünü de unutmamak lazım.
düşünüyorum da, yalnız bunun için bile sevilebilir bu gezegen.